«سکوت»
نیاز نیست که ایمان خود را فریاد کنم
این درختان (که با هزار زبان) گنگ و خاموشند،
و این خاک پر گل و ریحان،
که گوشهای دراز علف را هر سو
پهن کرده است،
خود از هر خطیبی گویاترند.
این ستارگان، با فروغ بی
پایان،
همه لب فرو بسته اند،
و تپه ها و دشتها دم فرو
برده اند،
اما همه بی زبان از خدا سخن
می گویند.
چارلز هنسن تاون
- ۹۳/۰۱/۲۴